“De oplossing schuilt in slim combineren en nog meer samenwerken.”
– Jet Wiechers, directeur Novicare
Hoe zie jij die betere inrichting van de GZSP voor je?
“Ik denk dat de oplossing zit in slim combineren en samenwerken. De GZSP is in essentie iets dat klein is en klein blijft. Wil je dat goed uitvoeren dan moet je de zorg bundelen. Huisartsen zijn niet alleen betrokken bij kwetsbare mensen die thuis wonen, maar ook steeds meer op – veelal kleinere – woonzorglocaties. Maar daar werken vaak weer andere gespecialiseerde behandelaren. Of iemand nu thuis woont of in zo’n woon-zorgvoorziening; voor de zorgvraag maakt dit niet uit. Ik zou het dus logischer vinden om een vast aantal behandelaren, liefst van verschillende organisaties, als één geheel te laten samenwerken met meerdere huisartsenpraktijken in één wijk. Je zorgt zo voor een betere continuïteit, want er is altijd iemand aanwezig die de zorgvraag kan oppakken. Als je daarnaast allemaal volgens dezelfde werkwijze werkt, kan je elkaar makkelijk vervangen als er een keer iemand afwezig is.”
Voorzie je nog hindernissen bij het volgens jouw visie inrichten van de GZSP?
“Willen we inderdaad op deze manier gaan werken, dan moeten we over organisatiegrenzen heen kijken. We zullen één team moeten vormen met verschillende organisaties en niet vanuit financiering moeten denken, maar juist vanuit de huisarts. Zij moeten op ons kunnen rekenen en wij moeten leveren waar de huisarts behoefte aan heeft, anders zal de nieuwe werkwijze niet slagen. Dat betekent ook meebehandelen en medicatie voorschrijven wanneer nodig. En aansluiten bij werkwijzen die huisartsen prettig vinden. Dat betekent dus bijvoorbeeld ook: geen ellenlange brieven schrijven. Hoe moeilijk we dat ook allemaal vinden, haha.”
Maar is financiering dan echt geen probleem?
“Financiering is uiteraard wel belangrijk, want de huidige tarieven zijn niet passend. Maar ik denk dat dit redelijk makkelijk op te lossen is. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) is al bezig om de berekeningen aan te passen aan huidige lonen van behandelaren. Een grotere uitdaging is hoe je moet omgaan met het grotere aandeel indirecte tijd van dit type behandelaren, omdat ze relatief veel doen zónder dat de cliënt aanwezig is. Maar: dat vraagstuk hebben we al eerder opgelost. In de wijkverpleging, waar dit ook speelt, zijn de principes van verplaatste directe contacttijd en planning=realisatie toegepast. Dat moet je voor deze behandelaren ook gewoon doen. Ik geloof dat voor alle praktische bezwaren een oplossing bestaat. We moeten vooral niet vergeten dat de GZSP enorm goed past in de beweging van passende zorg waarmee we bezig zijn. En dus vooral doorzetten en ons niet laten belemmeren door ‘ouderwetse’ grenzen in financiering en organisaties.”
Wil je verder praten over het beter inrichten van de GZSP? Neem dan contact op met Jet Wiechers via info@novicare.nl.
